yalnızlık nedir bilmem ki
içimde kimi sessiz açan akasyalarda
belki ikliminde korkulu bir sabah güneşi gibi
düşlerde ıslanan hatıradır
belki de çokça serserice sevilen
içimde gezen çıplak ayaklı
gözleri dünya kadar büyümüş aç çocuklardır
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta