YALIN AZLIĞIM
Liman olduk
Yolcularımızı bekledik
Gemiler dolusu geldiler
Ağır yüklerini, Kederlerini
Ve içlerini
Boşaltıp boşaltıp gittiler
İstasyon olduk
Katar katar
Vagonlar dolusu geldiler
Katığımızı böldük
Yürek otağımızı açtık
Ağır yüklerini
Yumruk gibi indirip
Tekrar çekip gittiler
Dağ olduk
İçinde isyanı gizledik
Bazen bir eşkıyaya sığınak
Bazen el değmemiş bir çiçekte arı
Fırtınalara direnen yaprak
Gökyüzünde
Maviye sevda olduk
Yaralarıyla acılarıyla gelenler
Bir soluk aldıktan sonra
Göçüp gittiler birer birer
Kimi anıları
Kimi ahlarla yâd edilerek
Her gelen aldı götürdü bizden bir şeyler
Mavi hep kaldı içimizde
Minnet etmeden kimseye
Yalın azlığım ile
Bir başıma, bir paşayım...
İrfan Erden
Kayıt Tarihi : 9.12.2020 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Erden](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/09/yalin-azligim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!