Oynuyordu çamurda bir çocuk.
Yedi ya da sekiz yaşlarında var, yoktu.
Yalınayak, ayakkabısı da yoktu ayağında.
Ama o oynuyordu.
Bir oyuncağı yoktu.
Abisi, ablası bile yoktu.
Hatta kardeşleri bile.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta