Yalın Ayak Şiiri - Şemsettin Veli Erbilli

Bu ömürde çektiğim çilelerim dağ kadarı
Sitem vardır sözümde meyvesiz bağ kadarı
Haste olmuşluğum var gezerdim sağ kadarı
Ama dağınık içim harman un ezer gibi

Bahtiyar olduğum gün gerçek söz duymuştum
Bağrımı yaran keder gömlek gibi düğmüştüm
Kaderim terse gitti bense ona uymuştum
İçim pazara dömüş herşey var pazar gibi

Ne ki bir anlık mutlu olsamda gönlüm gülmez
Bu hayat ömrüm aldı bilmedim kimet bilmez
Tenim ölümcük belli bir tek kalan can ölmez
Kendime şair oldum şiirler yazar gibi

Anlatmakla olmuyor bu yaşam felsefesin
Bir günlükte yetmiyor bu aşam felsefesin
Gündüzlerin yazmışım ya akşam felsefesin
Yalın ayak olmuşum bir sarhoş gezer gibi

Dünü yaşadım yalnız yüküm orda bıraktım
Yarına baş kaldırdım eskimişleri yaktım
Yeni güne su gibi bir damla olup aktım
Üstümde etkisi var sanki bir nazar gibi

Bir zamanlar sevdiğim bir dostumu kayıpettim
Üzgün yaşarım hale onsuz buraya yettim
Gönülle biz bağlidik cenazesine gittim
Hüsam HASRET sanki o içimde mezar gibi

3.1.2025 - Erbil