Yalın ayak
Yalın ayakla yürüyorum umuduma
yorgunum, bir okadarda kırgın.
Yüreğinin sahilinde oturup
Gün doğumunu seyretmek isterdim.
Oysa ,güneş çoktan batmıştı.
Acı benliğimi sarmışken tebessüm ediyorum.
Bana gülmeyi sen öğretin !
Oysa acıyı öğretmedin.
Giderken karanlık bir acı astın boynuma
Aldırmadın döktüğüm onlarca göz yaşlarıma
Yokluğun hayat yüküydü taşıdım omuzlarımda.
Kayıt Tarihi : 1.4.2022 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!