Yalın Akıl Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

'Yürüyorum bir gece, önümde kör bir iklim'
'Dilimde ondört hece, yanımda yalnız aklım'

Yürüyorum...
Bilmiyorum saat kaçı kaç geçiyor,
Yâhut kaça kaç var...
Benim için bir gündüz,
Bir de gece var...
Gecenin bütün tedirginliğini,
Tanınmanın zorluğunu,
Yalnızlığın azâmetini,
Ve istikâmetin belirsizliğini vurup sırtıma,
Ağır ağır,
Yürüyorum...

'İnan değilim emin, neresi istikâmet'
'Durulmaya yok zemin, olmak için ikâmet'

Yürüyorum...
İki şeyi aynı anda almayan aklımla...
Gündüz kısık, gece açık,
Mâvi gözlerimle,
Siyah beyaz görmekten bıkmış...
Ve bütün renklerinden vazgeçmiş arzın...
Ölesiye yalnız...
Ölesiye azâmetli,
İki şeyi aynı anda almayan,
Aklımda sen...
Ve ben...
Yürüyorum, yalın akıl...

'Arzı ardıma atıp, almadan bir tek çakıl'
'Gözlerimi kapatıp, yürürüm yalın akıl'

(istanbul-15.07.2005)