Yalgın Şiiri - Münevver Düver

Aşk bir sarmaşık gibi sardı her yanımızı
Yürekliydik,cesurduk
Aşk için ölünecekse,onu da yapardık kuşkusuz;
Ama…aşkımızın kanıta ihtiyacı yoktu
Bizi yolumuzdan çevirecek,herhangi bir güçte yoktu.
Yürüdük ve yorulmadık;
Aşkımızı her şeyin üstünde kılmayı başarabiliyorduk;
Ne hayallerimizi bırakacaktık,
Ne de gerçekten uzaklaşacaktık
Bazen yere sapasağlam basacaktık
Bazen de bulutların üstüne çıkacaktık,
Kimseye aldırmadık,tek söz söyletmedikj
Madem bu sevda bizimdi,
Madem aşk her şeyimizdi,
Öyleyse korumak en önemli görevimizdi.
Koruyacağız ve bırakmayacağız
Korkakların ve ikiyüzlülerin dünyasında,
Bir sevdayı ayakta tutmak kolay değildi elbette
Yüreklerimiz kocamandı;
En zor anlarımızda yüreklerimize sığınacaktık
Birbirimizin içine akacaktık,
Birbirimizi olduğumuz gibi kabul edecektik
Farklılıkların insanları zenginleştirdiğini de biliyorduk
Birbirimizi bulduğumuz için,tanrımıza şükrediyorduk,
Biz artık geçmişi silip,birbirimiz için yaşamalıydık! ...
Sevdikçe birbirimizi hayata daha da çok bağlandık
Birbirimize sarıldık ve birbirimizi bırakmadık
Biliyorduk ki! ...zaman bu aşkı büyütecek;
Asırlık bir çınar gibi,sağlan kökler salacak toprağa;
Biz yaşadıkça aşkımız da yaşayacak
Ey benim mavi sevdam,umudum,aşk yoldaşım,
Sana sözzzz,bu yürek her atışında;
Senin adını ancak bana

20/11/2003
BÜRO
Pazartesi 17:45