Yaldızlık Şiiri - Ahmet Bilgiç

Yaldızlı kirli bir ayna yüreğim
Sarı yaz gecelerimin ısız çöllerinde
Açılan ve görünen her siluetinde
Tılsımını yitirmiş sesiz ve soluksuz

Karanlık sularında hayatın
Her bir kirinde
Her zerresinde
Adını çirkef andığım her ifadenin
Yitik mağrur ve kırılgan tümcelerin
Birbiri ardınca
Gelip kaybolduğu
Yok olduğu
Kederli ve zemheri…
Çaresiz
Nereden nasılı bilinmeyenin
Her bir denklemin
Her bir izleğin çizgisini
Bir bilsen ben ne haldeyim

Gül solar akşamdan
Akşamsefaları
Yeni başlar akşama
Zaman ne sabırlı bir akrep
Ne sabırsız bir yelkovan
Hızlı olabildiğince karmaşık
Olabildiğince zehir zemberek
Bir bilsen ah bir bilsen
Ben ne haldeyim...

Mevsimler gelir geçer
Ayrı şekilde seneler
Pabucu atılmış hangi damda
Hangi kapıda bekler
Onca keder onca heder ama
Bir bilsen ben ne haldeyim...

Yaldızlı kirli bir ayna yüreğim
Sarı yaz gecelerimin ısız çöllerinde
Açılan ve görünen her siluetinde
Tılsımını yitirmiş sesiz ve soluksuz