Sürgünler büyürken
Papatyaların yanakları beyaz
Gelincikler al fistanlı
Sakız çiçekleri kalın dudaklıdır
Belki de
Yıkılır bir merhabanın güzelliği
Duraklar akşamüstü çok daha yorgundur
Sesler kesilince ay çıkar, yıldızlar göz kırpar
Odalar dolusudur bütün uykular
Ve ölümün karanlığı bir ishak kuşunun ötüşünde dolaşır
Gündüzü geceden ayıran nedir
Sevgiyi nefretten
Salkımsöğüdü meşeden
Gülü dikenden ayıran nedir
Nedir bir çiçeğin açışındaki giz
Bir kuşun ötüşündeki anlam
Bir yabancı gibi baktınız
İçinizdeki güllerin boynu bükük
Anıların geçmişinde
Biraz sarışın, biraz yeşil gözlüydünüz
Saçlarında başak sarısı
Gözlerinde deniz mavisi
Sen Akdenizli çocuk
Sen hep böyle çocuk kalmalısın
Ben ay ışıltılı gecelerde
Şu duvarda asılı duran resim
Sanki bana benziyor
Tanımış gibi bakıyor yüzüme
Bir an yaşımı soracak diye korkuyorum
Günlerini omuzlarına almış besbelli
Hiç evim olmadı benim
Ev sahibi kelimesini hiç sevmedim
Ne zaman kapım çalınsa
O kelime dikiliverir karşıma
Kaşları çatık
Elleri, yüzü benli
Geride bıraktığım günler
Yürüyorum o sokaklar yine tozlu
Bir çocuk yine yalınayak
Korkuyorum aç mısın diye sormaya
Nice anılar işte
Şimdi bu durakta bekliyorum sebepsiz
Anılara koşuyor düşüncelerimin bir kısmı
Eski bir dost yeniden geçmiş günleri deşerken
Bu durakta bekliyorum şimdi, sebepsiz
Aç bir çocuğun fırın önünde beklediği gibi bekliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!