Elektriğimi alıyor toprak gibi
Milattan önce yazılmış pastoral
Serinletiyor yüreğimi
Mısraların sağnağı
Dayanarak
İki sarhoş gibi birbirimize
Direnerek
Fırtınaları önünde hayatın
Bin yıldır insan yüzü görmemiştimde görmüştüm seni ilk
Kış güneşi gibi ısıtmıştı serseri yüreğimi gülüşün
Ve kahkahan patlıyordu havai fişekler gibi karanlığımda
Ve lahzada ölmek istedim uğruna minnetimden
Bırakıp gittin ya
Köyüme kaçtım
Doğup büyüdüğüm yer gibi değilde
Ecel döşeği gibi karşıladı beni
Bırakıp gittin ya
Nerden nereye geldin
Hangi evrenlerden geçtin
Kimse bilmesin
Açık verme
Acılara sırıt
Karanlıkta kalmış adamlar
Karanlıkta kalmış kadınlar
İsterler,olmaz
İsterler,olmaz
İsterler,hiç olmaz
Severim dolaşmayı caddelerde
Geceleyin bir başına
Yada caddelerde dolaşmayı kendimi
Geceleyin bir başına
Severim yürümeyi
O kadar narindiki elleri
Bir kibriti bile
Yakabiliyordu anca
Üç dört belkide beşincisinde
Hayal kız
Biraz çillidir evvela
Saray kadınları gibi entrikacı değildir
Kral Arthur`un başdanışmanı gibi
Sadık ve akıllıdır
Yüce bir ruhu yoktur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!