Yalçın Şahin Şiirleri - Şair Yalçın Şahin

Aşk vardı dudaklarında..
İhtirasların dokunuşlarında.
Tutkunun ateşi ile yakardı..
Kavururdu bedenimi o pamuksu tenin.
Masal diyarların prensesi..
Tanrının yeryüzündeki o güzel nurlu meleği..

Işıklar sönüyor artık,
Sona yaklaşıldı.
Ölüm zamanı geldi ya da gelmekte.
Yaşama dair bir şeyler kalmadı;
Sen de kalmadın
Bana değerli olduğumu hissettiren yegâne varlık!

sensizliğe alışmaya çalışmak
bunu başarmaya çalışıyorum
başarabilir miyim sence
çok mu zor bu,
seni unutabilmek

Güneşim nerdesin?
Hangi uzak diyarları aydınlatıyorsun,
Ben solarken sensizlikte buralarda.
Sensizlikten tirtir titreyen bedenim muhtaçken sana..

Nerdesin yağmurum?

gözlerin günbatımı misali yakıyor içimi
kamastırıyor gözlerimi
bir esinti, bir fısıltı duyuyorum
meltem esintisi gibi
saçlarınla ahenk yapmışlar savruluyorlar
ve bir ses duyuyorum belli belirsiz

Nicelerini tanıdım şu hayatta
Ne sevmesini
Ne verilen değeri
Ne de değer vermesini bilemediler..

Nicelerini tanıdım

Ruhum gökyüzünde aksediyor.
Kapkara bulutların ardında şimşekler çakıyor.
Ve gözyaşlarım yağmur damlası olup toprağa iniyor
Sana iniyor..

Sen topraksın ben ise yağmur.

acılar denizinde yol alan bir yolcuyum
bu hayatta yalnız ve mağrur
fırtınalarla ve koca dalgalarla boğuşmak ta yüreğim
hep kazandım bugüne kadar
ne dalgalar ne de fırtınalar alabildi beni yolumdan
ama sen ve kalbindeki o kilit

Bedenim susuz bir yaz gibi çorak ve kurak sensiz...
Yağmurunu bekliyor bu beden yeşertmek istiyor aşkı...
Ve hissetmek için o harika duyguyu tutkuyu ve heyecanı..
Bedenime her dokunuşunda daha da istiyor bu beden seni...
İlle de sen diye çığlık çığlığa yanıyor....

Dudaklarımdan akan gunahkar dusunceler..
Teninde son bulur..
Daha da anlamlanır cumleler...
Tek bir solukta cekerken seni...
İcime sımsıcacık...
Ruzgarın olurum...carparım...daglarına..