Bazen affedebilirim seni,
Benimseyebilirim.
Öyle ki;
Kararsız bir rüzgar eser,
Tokatlar çırılçıplak dağların
Yosun tutmaz yanını.
Beklediğim hiç bir şey gelmez bu gün;
Ne senden artan kadınlığın,
Ne kadınlığından artan sen.
Belki beni anlayamazsın,
Anlam da veremezsin söylediklerime.
Kokladığın baharlarla yaşar gidersin.
Bilmek gerekmez her zaman,
Yaşadığın kanat vuruşu sakinliklerin,
Büyük fırtımalar kopardığını başka diyarlarda.
Düşünceli saatler alırım ben
Düşüncesi bile saatler alan.
Teneke kutuları tekmeleyerek
Azmettiririm tüm asgari müşterekleri.
Zamanın asılsız bir yanı var.
Bir demirci çalışır kafamda,
Var sende git sevgili
Bu karanlık ülkeye terk et beni
Yıkık dökük bu kenti toparlamayı bana bırak
Bakma öyle gitme der gibi baktığıma
Bakma bu hallerime
Koca bir ülkeye değerken gülüşün
Dipsiz çukurlara atılmış
El yazması kitaptı,
Bir bebeğin göbek bağıyla bağlandığı.
Krala soytarı lazımdı doğrusu,
Ben soytarısı oldum daha doğmadan.
Altın gibiydi gece,
Altın sarısı karanlık içinde doğdum.
Milyon canlı feda etti tabiat
Hiç biri benden önemsiz olmayan.
Küçük bir köyde sabahladım
Beni hiç tanımadın,
Rüzgarla kamçılanmış su kovasıyım.
Senden savurdu rüzgar,
Hiç hissetmedin.
Kıtalar gezdim,
Bundan sonra,
Yalnızlığın adını karanlık koydum.
Karanlık yalnızlığın
Güneş doğmadan önceki adıdır.
Siyaha boyalıdır yalnızlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!