Anlamını yitirmiş Güneş
Doğsa ne yazar,batsa ne yazar
Yıldızlar sönmüş,
Ay’dan bana ne.
Oturup, kalktığım yerler manasız,
Saçımı tarasam, anlamsız.
Kolum,kanadım kırık bugün,
Elim kalkmaz, beynim çoktandır uyuşuk.
Aylardan Eylül, günlerden pazartesi,
Kavurucu Güneş, neden ısıtmaz ki beni.
Tespih tanesi gibi her kilometre, git git bitmez.
Bugün, her günden biraz daha nemli gözlerim.
Ateşten gömlekmiş, sırtıma giydiğim,
Zamanla anladım yakıp, kavurduğunu.
Zıtlıkmış hayatın anlamı,
Gülerken ağlamak, kavuşurken ayrılmak gibi.
Burnumda tüter yarin hasreti,
Hasretin karşılığı, acep kavuşmak mı ki?
Çekilen hasret kutsaldır,
Sana kavuşmak varsa sonunda.
Tek ben değilim, senin hasretinle yanıp kavrulan,
Seninde hasretimle kavrulduğunu bilen.
Bizim aşkımız dağlardan yüce,
Korkuyorum gelecek diye nazara, söze.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!