Basit yaşayacaksın.
Mesela susayınca su içecek kadar basit.
Dört çıkacak, ikiyi ikiyle çarptığında.
Tek düğmesi olacak elindeki cihazın;
Her sabah Saatli Maarif Takvimi’nin
En üstteki yaprağını koparmak yerine
Her sabah Saatli Maarif Takvimi’nin
En üstüne yeni bir yaprak eklemek...
Bütün duvarların dolsun
Küçük derelerdir büyük nehirleri oluşturan.
Küçük mutluluklar, küçük, küçücük derelerdir
Büyük nehri ararken üzerinden atladığın,
Arkana dönüp de bakmadığın.
Küçük mutluluklar;
Dedikoducudurlar
Sizin haberiniz yokken
Sizin ağzınızdan yalan konuşurlar
İnandırırlar da
Tesadüfen tanırsınız
Dibinizdeki 'Cenaze İnsan'ı
Tamam;
ben de çilek tarlalarına geliyorum.
Orada hiçbir şeyin gerçek olmadığını biliyorum.
Burada gözlerimi kapatarak, gördüklerimi yanlış algılayarak,
Ne anlatır; neler anlatır,10 mart 1947 de, Konya'da
okul bahçesinde çekilmiş siyah beyaz bir resim?
Gencecik bir öğretmen;
elleri belinde, omuzlarında Cumhuriyet;
kanat açmış beyaz yakaların bedenlerini eğitmekte
bir gün bile görmeden yapamayacağın sevdiklerini;
bir ömür boyu görmesen de olması mıdır;
büyümek?
Biliyorum kapıdasın, uzun yoldan geldin;
biraz yorgun, biraz aç,
kapıyı çalmak üzeresin.
En son geçen yüzyıl, bir Eylül sabahı görmüştüm seni; çok özlemişim, nerelerdeydin?
Artık Kolej’den mezundum.
Okul kapısında makasla saçımı kesecek kimse de kalmamıştı. Saçlarımı omuzuma değil; belime kadar uzatabilirdim. Zaten duvarımdaki posterlerin içine atlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Hacettepe Üniversitesi yıllarım başladı. Artık odanın, adanın dışındaydım. Yaşıtlarım sanki koca adamlardı. Çoğu dar gelirli ailelerin, binbir güçlükle Türkiye’nin dört bir şehrinden, kasabasından, köyünden oralara gelebilmiş çocuklarıydı. Çıkartılmış bir kavganın çekiçleri; çivileriydiler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!