Yalçın Bilik Şiirleri - Şair Yalçın Bilik

Ağla yaralı kalbim hepsi yalan,
Ağla bir avuç küldür elde kalan.
Artık savrulup gitsen de rüzgara,

Ağla mazidir şimdi senin olan,
Yaralı, yaralı, yaralı kalbim.

Bitiyorum sevgili,
Bitiyorum...
Az bi yaşama hevesim var senle..
Küçücük bir umut işte,
Avuntu işte,.
Ömrümü itekleyerek sürdüren,

Gece Diyorum
Ne Güzel Kucaklıyor Hüzünleri
Ya Yanlızlık
Siyah Bir İplik Sarıyor Yürekleri
Peki Ya "Duâ
Ah! " Duâ" Olmasa, Nasıl Görürdü Umutlarımız Güneşi

Gün bitiyor yine
Özlüyorum seni iyiden iyiye
Gökyüzü ne zaman dönse maviden siyaha
Daha çok özlüyorum seni
Yıldızlar kayıyor yokluğuna doğru
Dilek dilemek döndürür mü seni yeniden?

Hiç Adı Olmadı Bu Sevdanın...
Kendi de Olmadı...!
Bir Ben Yaşadım Bu Sevdayı Bir de Bende ki O...!
Onun "Aşk" Dediği O Üç Harfe Ben Dünyayı Sığdırmıştım...! ! !
Anladım ki Onun İstediği Aşk Değilmiş...!
Beni Kendine Sırılsıklam Aşık

Bitiyorum sevgili,
Bitiyorum...
Az bi yaşama hevesim var senle..
Küçücük bir umut işte,
Avuntu işte,.
Ömrümü itekleyerek sürdüren,

Kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı.
Unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi..
Kimi derinden sevsem, O bir başkasını derinden hatırlardı.
Beni yitirmekten hiç korkmadılar;
Çünkü onlara göre fazla iyiydim.
Bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden..

Kaç aşkın katili bu kalbin?
Kaç insanı aldattın satır aralarında?
Bu yüzden mi kaçıyor insanlar kuytulara?
Gizli betimlemeler yarattın hafızamda
Kimi görsem yanında
En mutlu oydu sanki

Oysa,
Oysa ben,ve benle başlayan her şey
senin dozaşımında ölüyordu beni,
ne bu zehiremi bulayacaktın tüm benliğimi...

Gitmek,

Eyyy güzeller güzeli...
Aşkından yandığım...
Uğrunda kül olduğum YAR...
Canım...
Yarim...
Kadınım...