1972 yılında istanbul un içinden biryerden hayata merhaba diyen bir çocuktum ben..şimdi büyüdüm ama hala içimdeki o istanbul çocukluğunu yaşıyorum.
Eserleri
Deki hayata;
bir cümle var dudaklarımda..
sessiz sedasız gidişlerin kılavuzu olur cümleler ve savrulur sayfalarda
hayat memat meselesi olur bazen
sevmek yada aşk
bazen kendin istersin aşk tutsun yüreğinden
alsın götürsün seni
olduğun yerden başka alemlere
bazen susar kalır
bir yudum suyla avunur gibi avunursun
içindeki savaşla
hır gür olsun istemezsin ve kısmet der
beklersin hayallerini
bazen sürünür içindeki aşk adamı,
bazen küller kaplar üzerini
yanmış Anka olur kalp duvarlarında
bazen saçmalarsın sesindeki ahengin tınısında
bazen de inanılmaz olur gülüşün ve mutluluğun akşam yemekleri
severken unutursun,
kederi kasveti ve hayatı
akışına bırakır, sende savrulursun kuru yaprak gibi
bitmeyen arayışların son noktası olur bazen.
sevgilim derken karşındakine
gözlerine hatta göz bebeklerine giresin
orada taht kurasın gelir
sonra olmuyorsa umutların hayallerin
usulca çeker gidersin son noktana,
sessiz sedasız
demli bir çay efkarlı bir kahve olur o son bekleyiş
ama kendine yaşar kendine nefes alırsın
içindeki son kalan kırıntıyla
yeniden yaşamaya çalışır nefes almaya çabalarsın
aşk yakandır ve yaktırandır bilen için.
vesselam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!