Yalap Yalap Şiiri - Mustafa Ceylan

İçimdeki ırmağın akışını duyarım
Yalap yalap sesi var, yankısı kulağımda
Döndükçe takvimlerin dönüşünü duyarım
Dolap dolap dönüyor, türküsü dudağımda

Anlaşıldı ey gönül, demek seni de yordum?
O eski günlerimi seninle anıyordum,
Çocuk kalmıştı ruhum, yaşlanmam sanıyordum
Gelep gelep saçlarım, aynaya baktığımda

Deli gönül kendini bırakıver bu suya
Bırakmazsan vallahi kapılırsın pusuya!
Gün görmemiş umutlar düşünce kör kuyuya
Gelip gelip giderim, elin bıraktığımda

Benzinde kibrit olmuş, dinmeyen şu çığlığım
Kurumuş, çöle dönmüş konuşmuyor dudağım
Tutamaz zaman beni, ağarmaz karanlığım
Gülüp gülüp geçerim, ateşler yaktığımda

Ben Ceylan' ım nedense sığmıyorum kabıma
Dökerim yüreğimi şiirle kitabıma
Kapıldım gidiyorum amasız girdabıma
Ölüp ölüp diridim, kefenim kucağımda