Seni üzmemek için çok yalan söyledim
Hal hatır sorduğunda hep iyiyim dedim
Yatmam gerekirken, ayakta göründüm
Karaydı bahtım hayatta çok süründüm
Seni üzmemek için kerhen gülümsedim
Hem de içim kan ağlarken bunu yaptım
Bilemiyorum iyi yaptım, kötümü yaptım
Ama bu tür hareketleri çoğu kez yaptım
Bir ihtiyacın var mı dediğinde yok dedim
Hem de açlıktan kıvranırken, yok dedim
Bir sıkıntın var mı? dediğinde yok dedim
Hem de sayısız tasam varken yok dedim
Seni üzmemek niyetiyle, yalan söyledim
Bunu kendim için değil, senin için yaptım
Derdi vereni şikayet etmemek için yaptım
Belki, Lisan-ı halden anlarsın diye yaptım
Davet ettiğinizde, yol param yok diyemedim
Yarı aç, yarı tok, yorgun argın koşup geldim
İkramın alışkanlık yapar korkusuyla yemedim
Bunlar, benim için hep tufandaydı diyemedim
B. Tunca 10.06.2002/09.50
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 4.7.2002 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!