Yalanmışım Şiiri - Uğur Ata

İlk ağlayışımı anımsamıyorum
Ama anamın söylediğine göre
Ürperten bir gök gürültüsü
Bir su şırıltısı hüzün veren
Akortsuz telli sazların çaldığı bir senfoni
Soluk soluğa, çığlık çığlığa
Başlayan bir yalanmışım

İlk gülüşümü anımsamıyorum
Ama anamın söylediğine göre
Bir gül gibi dokunaklı
Gökyüzü kadar görkemli
Masmavi durgun sular gibi
Her ilkbaharda yeşeren ümitler gibi
Ağlayan gülüşlerim de bir yalanmış

Ama son ağlayışımı anımsıyorum
Akması gözyaşlarımın boşluğa, sonsuzluğa
O müthiş yalnızlığa
Son gülüşümü de anımsıyorum
Bir isyandı aslında
Ta kendisiydi çaresizliğin
Yaşamımı anımsıyorum
Yana yakıla
Düşe kalka
Bata çıka
Güle ağlaya
Tam 22 yıl sürdüğüm bir yaşam
Ve bir gün kendi ellerimle
Boğup öldürdüğüm yaşam
Yaşayan bir yalanmışım ben oysa…
Ve her şey yalanmış en az benim kadar,
Zaten dünya koskoca bir yalandan başka nedir?

11.01.2001