Yalanmış, Yanarmış, Yakarmış..!

YaLaNMıŞ, YaNaRMıŞ, YaKaRMıŞ..!

YaLaNMıŞ..!

Bu güne dek yaşadığım herşey...!
Sevindiğim, Sevildiğim yalanmış..

Manasını yitirmiş; yazılan onca şiir, dökülen onca yaş..!
Ben yarama tuz basıp beklerken, Bir yastığın altına gözyaşlarımı saklarken
bu gurbet elde her gün derdime dert eklerken...çoktan unutulmuşum meğer..!
Adım geçmez olmuş lügatlarda, dillerde lanetlenmişim..!
Anladım ki kendime en büyük ceza benmişim..!

YaNaRMıŞ..!

Bir aşk uğruna bir ömür...
Hiçbir karşılık beklemeden, gençliğini yakarcasına
Kimseyi dinlemeden onun gözlerine bakarcasına..
Ve Azrail’i peşine takarcasına sevince..!
Yanarmış be Vefasız.. Yanarmış Yürek..!

Ve

YaKaRMıŞ..!

Onca yaktığı yetmezmiş gibi, küllerini savururcasına
Nefreti yetmezmiş gibi, yüreğine kurşun sıkarcasına
Bunlar sebep olamaz ölmeme.....
Başkasının gözlerine bakarcasına... baktın ya gözlerime
O an öldürdün beni..!

Şimdi kutla zaferini..