Yalanmış Şiiri - Orhan Hatıl

asın beni
eğer yalnızlığa ihanet edersem
öyle uzağım ki bir ten sıcaklığına
güneşler kurutuyorum derimin nemli ve yaşlı solukluğunda
durmadan kalan ve giden bir yolcunun nefesiyle kokluyorum havayı
şimşekler çakmasın üzerimize bir zamanların dost gülüşü
seni nede hüzünlendirmiştim
şarkıların en kabarık seslerinde yontmuştum ikimizin yıllara karşı duruşunu
yalanmış sevgili
yalanmış
bulutlar
yalnmış yalan demediklerim