Büyümek,yetişmek kaderde varmış,
Çocukça ağlamak,gülmek yalanmış;
Yalanmış korkunca anaya koşmak,
Onun kucağında bir huzur bulmak.
İnsan büyüdükçe derdi artarmış,
Küçükken kedersiz gezmek yalanmış;
Yalanmış her dertte bir şeker almak,
Şekeri dertlere bir çare sanmak.
Yaşanan bu hayat yutan batakmış,
Yaradan'dan gayrı her şey yalanmış;
Yalanmış dünyayı ebedi sanmak,
Bu yüzden lanetli şeytana kanmak.
Bu dünyada sevgi yalnız bir anmış,
Ömür boyu süren neşe yalanmış;
Yalanmış tadımlık zevklere kanmak,
Onları kurtuluş çaresi sanmak.
Yaren'im anladı gerçek acıymış,
Tuttuğu kalemi,sözü yalanmış;
Yalanmış sözlerden bir köprü yapmak,
Şaşkın insanların yoluna sunmak.
Kayıt Tarihi : 24.2.2007 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri yazdığım zaman üniversiteye yeni başlamıştım.Teyzemin bir acısı vardı; ama ne olduğunu hatırlamıyorum.Teyzemin üzüntüsünden etkilenerek yazmıştım.
Yaşanan bu hayat yutan batakmış,
Yaradan'dan gayrı her şey yalanmış;
Yalanmış dünyayı ebedi sanmak,
Bu yüzden lanetli şeytana kanmak.
TÜM YORUMLAR (1)