Yalanmış Şiiri - Serdar İnce Damar Adam

Yağmurlu bir gündü gittiğin o gün..
Bak yine yağmur yağıyor..
Ve ben yine kayboluyorum,
hasret kokan şiirlerimin içinde..
Seni arıyorum her satırımda..
Sanki beyaz sayfaların
içine gizlenmişsin'de, ansızın çıkıp
gülümseyecekmişsin gibi..
Sol yanım hep seninle..
Duygularım,
yine adını ezberletiyor dilime..
Anlamadığım tek şey..
Yıllar önce gitmene rağmen,
ben neden unutamıyorum seni..
Özlemin yüreğimde yanar dağ..
Hasretin boyumu aştı..
Bil istedim..
Ben artık bundan sonra,
böyle yaşamak istemiyorum..

Hangi uçurumun
kenarında bıraktın beni..
Nasıl bir kurşun sıktıysan kalbime,
hâla ölmedim..
Yüreğim yaralı..
Gücüm kalmadı..
Yoruldum..
Dayanamıyorum artık yokluğuna..
Dön desem,
gel desem gelmezsin biliyorum..
İşte bu yüzden sustum..
Sevmiyor oluşumdan,
seni sevmediğim için
değil suskunluğum..
Hiçbir zaman kulak vermedin
yüreğimin feryadına..
Ağladım..
Sızladım..
Eridim..
Yandım,
ve sen hiç görmedin beni..
Görmedin ey sevgili..
Görmek istemedin bendeki seni..

Eskiden şaçıma rüzgar değse,
yüreğinin yandığını söylerdin..
Şimdi soruyorum sevgili..
Söylesene..
Gittiğin o gün
sol yanımdaki depremleri,
sende hissettinmi..
Yalanmıydı diye sormuyorum,
çünkü yalandı biliyorum..
Saçıma rüzgar değdiğinde,
yüreğin gerçekten
yanmış olsaydı eğer,
beni böyle yaralı bırakıp,
bir adım öteye bile gitmezdin sen..
Sevseydin eğer, gidemezdin..

Şimdi sorsam söylermisin..
Neden sevgili, neden..
Neden bıraktın beni..
Hani sende seviyordun..
Hani kara toprak bile
örtemezdi bu sevdanın üstünü...
Sakın yalnış anlama..
Yalanmıydı diye sormuyorum,
çünkü yalandı biliyorum..
Aşkın..
Sevgin..
Bakışların..
Gülüşlerin..
Ve sen, koca bir hiçmişsin meğer..
Ellerin..
Gözlerin..
Yüreğin..
Ve kalbin..
Herşeyin yalanmış senin..
Çok seviyorum dedin,
ölüyorum dedin inandım..
Vefasızmışsın bilemedim..
Bilsem severmiydim..
Yalanmış oysa..
Gelişin gibi yalanmış,
seni seviyorum deyişlerinde..

Şiir : Serdar ince