Nerde hani o eski zamanlar,
gözümden bile sakındığım bilyelerim nerde
İpinde atladığım uçurtmam,
özgürlüğünde sallandığım salıncak,
nerde hani o arkadaş kokusu kucak kucak...
Hani nerde hayalimdeki ben,
ve yanımda ki sen...
Yalanmış sözler, kan kardeş demek bile riyaymış...
Bir cümbüş gırla eğleceydi ki sorma,
cepte metelik yokken de mutlu olunuyordu oysa,
şimdi çıkar olmuş zaman,
o sırtına geçirdiğin adamlığı da çıkar ozaman...
Ah dedim ama nafile,
geçen zaman asla dönmez ki geriye,
kimi efkar olur kimi eder deliye,
adamlık bende kalsın andım işte eskiyi yine...
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 01:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dostu olmalı insanın birde insanlık diye giydiği postu...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!