Yalanmış Şiiri - Derya Avşar

Ellerinden tuttuğum hayallerime bekletmeyi öğretiyorum
henüz vurgun yemiş yüreğim
dağılmış parçalarını topluyorum
kırlarda saçlarını rüzgara bırakıp
özgürce kanatsız uçan
mahsum çocukluğumu özlüyorum
yarına dair düşlediğim
güzel ne varsa aldılar benden
bana ait ne varsa yabancısı oldum
bırakın artık bırakın beni bende kalayım
yaralarımı kendi ellerimle sarayım
bazen gölgeme basıp geçenleri sayarım
sanki dünyayı sırtımda taşırım
öyle bitkin, öyle yorgun, öyle ağırım
sanki bin yıldır kuytu bir köşede
tek başına yaşamışım
ve hep yabancısı olduğum
aynı tanıdık yüzlerle karşılaşmışım
ben bana yabancılaşmışım
matruşka suratlıları maskesiz tanımışım
ben onlardan köşe bucak kaçmışım
düşlediğim hayallerim yarım kalmış
Tanrı sanki dert diye insanı başıma ceza sarmış
bir varmış bir yokmuş/hikaye yarım kalmış
bilinen, söylenen herşey ama herşey yalanmış...