Yalanmış Şiiri - Kazım Çandır

Seni düşünmek bile yalanmış
Gönlüm sana nasıl da aldanmış
Senin de beni sevdiğini sanmış
Bakışların yalanmış meğer.

Benimle el ele yerlerde gezdiğin
Kâğıtlara resmimi çizdiğin
Adımı kaneviçeye yazdığın
Nakışların yalanmış meğer.

Senden aşk gıdası alıyordum
Gönlünde evim diye kalıyordum.
Seni bana ab-ı hayat sanıyordum
Akışların yalanmış meğer.

Yanaklarını gül diye öperdim
Gönül bahçene sevgi dikerdim
Sanırlardı amber kokardım
Kokuşların yalanmış meğer.

Bana gelmek kolay olmaz derdin
Hani beni tarifsiz severdin
Bak, gidip başkasıyla evlendin
Yokuşların yalanmış meğer.

(21.08.1991 Kırıkkale)