09.05.1985 / istanbul
Son liman kaldı yıkılmadık
bie gemi.kaldi yanaşmadık
o dalga içinde savrulmadık
sen bitti deyince bittimi sandın
Ardindan baka kaldı sevdiğin biri
El salladın uzaktan görünmez eli
ufukta bir fener sanmıştım seni
Ateş olup yaktin yandım mi sandın
zor bela kıyıya vurdum ardından
bir nefes degerli oldu canımdan
boğuldum mu ne her yer sis duman
döndunde sen bana yaşıyormu sandın
Kaybettim aklımı bak senden sonra
her misra taşıyor yetmiyor sıra
yuksekte uçuşan kuşlardan sorsana
bir haber aldin da yalanmi sandın
Kayıt Tarihi : 5.7.2023 05:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!