Yalanmı.? Şiiri - Mehmet Tunçer

Ağlaya, ağlaya gitsende annenin evinden
Yakışıklı az biraz paralı biriyse damat
Flörtünse birde sevgi varsa içinizde…
İlk adımından sonra ayakların yere basmaz sevinçten…
Yalanmı...
Bal aylarınız geçer gider
Şikayetlerin başlar artık birer, birer
Ne onu beğenirsin nede sülalesini
Anneciğine sıralarsın dertlerini…
Yalanmı...
Annen vermiştir önceden evlilik dersini
Yatakta istersin hep isteklerini
Sabah,sabah asarsın suratını
Çayını içmeden şişirirsin adamın kafasını.
Yalanmı...
Komşun almasın çek yat
Senin için çekilmez olur hayat
Üç yıllık koltukların gitmeden evden
Ne elini tutturursun nede belini…
Yalanmı...
Kredi kartına on taksit alınınca koltukların
Kocandan önce oturur yan komşun
Çay kahveden sonra açılır dilin
Dibi tutar ocakta aşının
Yalanmı...
Üç çocuktan sonra gidince ince belin
Birazda sarkınca göğüslerin
Değişir nazın işvelerin
Nede çabuk sulanıverir gözlerin…
Yalanmı...
On ikiden sonra toplarsın yatağını
Camın, çerçeven için çağırırsın temizliğe kadını
Üç günlük pişirirsin aşını
Kaynanan der başına taç et oğlumu…
Yalanmı...
Yaşın gelip dayandı mı elliye
Hele girdin mi o illete
Elini bile tutturmazsın artık beyine
Yalanmı...
Olsun varsın..
Sen benim sultanımsın yaşamımda her an
Az biraz vesvese ile geçse de yaşam
Ne evimiz ayrıldı bunca yıl nede yatağımız
Bak işte geldi çitlembik torunumuz…