Hayatlarımızın ironik yolculuklarında seviştiğimiz hüzünlerimiz gibi içimizde iz bırakan ve yaralarımızı avuçlarında okşayıp saran sıcak yatağımızın gizemli kayboluşu içindeyken hepimiz nasıl da aradıklarımızın kölesi olup dün yerine yarınla,yarın yerine dünle sevişirken kanayan en derin yaramız BUGÜN oysa....
Iskaladığımız zamanın peşinden koşarken biz aslında zaman da bizim peşimizden koşuyor...
yağmur yalıyor boş kaldırımları...
Yüreklerimizi ise yanlızlık...
Ne tuhaf değil mi onca kalabalık içinde ve bazen hissetmeden acıyan tenlerimizin altında güneşler batıyor....
Ve sen sevgili
Ve sen
O giydiğin deli gömleğinin içinde koynuna aldığın her hayatta ve her düşte kendinden bir parça bırakıyorsun...
ve ben seni takip ediyorum adımlarının tükendiği yerde beni bul diye
ve işte ben oradayım dudaklarım çatlamış,senin kalbin aşka bedenin okşanmaya hasret bir düşü giymiş.
Ortak olan yanımız sadece YALANLARIMIZ...
Kayıt Tarihi : 23.11.2014 03:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!