Yalancılık asrındayız; sözler, ayak altında...
Para, servet, tek değerdir; sahte ilâh katında...
Yiğitliğe değer yoktur, sürünür yerde yüzü;
Eylem, sözün tam tersidir, nâmert kâinatında...
İnsanseverim diyenler, insan kasabı buğün...
Sahtedir tüm silüetler, temiz gibi gördüğün...
İlâhi aşk unutulmuş, seksin yolu tutulmuştur;
Bilmem nerenden hançerler, başına tâç ördüğün...?
Düşmanlardan ilham alan, vahşetin nice dölü;
Yapmakta tüm ülkeyi, geniş derin bir kan gölü...
Irkçılık çok kötü diyor, o ırk için çalışan;
Kirletiyor her bir yeri, sayısız kuduz ölü...
Adâlet dâvâsı güden, mermer beyin taş kafa;
Olduğunca özgürlük, vaad ediyor etrafa;
İşine geldiğinde, düşünceyi yasaklıyor;
Anayasa, hür düşünce, kalkıyor artık rafa...
Baş olmak için, nâmusu, atıyor bir tarafa...
İnanma alçakların yalan yanlış her sözüne...
İnsancıllık Türke mahsus, HAKK nakşetmiş özüne...
Bütün güzel hasletler, Türke yakışan elbise;
Allah emrinden başka yol, görünmez hiç gözüne...
Yürü sen ey TÜRKOĞLU, bakma kâfir âvâzına...
TEKBİRLERdir düzen veren, senin namlı sazına...
İnsanseverlik yolunda durmadan ilerle sen;
Aksini söyleyenin, toprak dolsun pis ağzına...
Kayıt Tarihi : 22.1.2012 12:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!