&Yalanlar Bitmeyecek Mi& Şiiri - Müjde Uzun

Bu yalan dünyaya geldik bir kere,
Katlanmalıyız derdine kederine,
Güçlüler güçsüzleri ezdiği sürece,
İsyanlar dinmeyecek uzun süre.
Halk sesini duyurmak için,
Meydanlara dökülür bir süre,
Haksızlıkların son bulması için,
Mücadele ederler ölümüne,
Halkın sesi meydanda inledikçe,
Aynasızlar titrerler hep birlikte.
Ellerinde bir cop,bellerinde bir silah var diye,
Adamdan sayıyorlar kendilerini.
Halkın yüreği,halkın bileği,
Yener elbet bir gün bu rezaleti.
Zindanlarda çığlıklar yankı yankı...
İşkenceler çekiyor başı.
Deniz,Mahir bağırıyor acıdan...
Zindanlar kanla dolmuş taşarken,
Cesetler yığılıyor bir taraftan.
Doğu bölgelerinde çocuklar okuma hasreti çekerken,
Elleri nasır tutmuş kadınlar,metrelerce öteden su taşırken,
Erkekler tarlayı sürerken,koyun yaydırırken...
Siz istediğiniz gibi yaşıyorsunuz ey büyükler!
Ezilen insanlar göz yaşı dökerken,
Aydın insanlar bir bir katledilirken,
İnsanlar birbirine düşmüşken,
Haksızlıklar kol gezerken,
Ayrımcılık yapılırken,
Ülkemiz Çağdaş,Laik,Demokratik diyorsanız...
Siz körsünüz,sağırsınız diyebilir miyim?
Bizi yönetenler duysun sesimi,
Bu yalan dolanlar bitmeyecek mi?

Şubat 1999