Yalanın ustası olmuş bir
insanın
Pişmanlığı ancak kendini yakar
kavurur...
Canı sıkıldığı zaman da kendine dinleneceği kapı arar durur...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ve bir süre sonra,
"Köyün Yalancı Çobanına döner!"
Doğruyu söylese de inanacak "insan",
kapı bulamaz!
Usta, devam edebilir,
Hala inanan "saf" ya da,
Beslemeler var!
Tebrikler Gülay Hanım...
Çok tşkr.ler üsdadım.
Şiir kadar değerli yorumunuzla eşlik eden yüreğiniz incinmesin...Şiir dolusu saygılarımı sunuyorum efendim...
Yüreğinize sağlık...
Çok tşkr.ler değer kattınız eksik olmayın, saygılarımla efendim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta