Yalanın Ömrü Şiiri - Kadir Polat

En masum sevgi sözcükleri bile yaktı dilinizi
Yadırgadınız

Bütün melanetlerin sebebi saydınız aşkı
Aldattınız

Mecburiyetlerin zımparasıyla törpülediniz özgürlüğün dilini
Alıştırdınız

Kutsal mabetlerinizde sakızdı merhamet
Çiğneyip çiğneyip tükürdünüz yere
Çürüttünüz

Hoşgörü keçilerinizin kuyruğuydu zaten
Kasalarınıza kadardı sınırı
Susturdunuz

Kar hırslı savaşlarda önce açlığa terkettiniz çocukları
Sonra kameralara karşı cesetlerini öptünüz
Öldürdünüz

Kötüyle kıyasladınız hayatlarımızı
Tükettiniz

Vatan-millet-lotarya pompaladınız beyinlerimize
Avuttunuz

İşletmelerinizin atıklarını kustunuz hayatın tam ortasına
Doğadan her çaldığınızı kar saydınız
Kurdu-kuşu-balığı-çiçeği-börtü böceği
Yokettiniz

Anaların gözyaşlarıyla yıkayarak yüzünüzü
O günlük arındınız günahlarınızdan
Ancak
Hiç birinizin gücü yetmedi
Vadeli varlığınızı sonsuzca satın almaya
Siz de ölüme yenik düştünüz
Bir gün öldünüz