Yalanın Ateşi
Bir kelâm etti cihân, sahte bir nûr, kuru duman,
Gözümde kandil iken söndü ansızın yalan.
Sözde vefâ, özde hîle, gönlüm oldu virâne,
Sevda diye sunulan, meğer zehirli bir revan.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta