Hani dünya dönüyordu?
Mevsimler oluyordu;
Her daim yüreklerde,
Yeni güller açıyordu.
Nerde kaldı baharlar?
Hiç anlamı yok sözlerin,
Sana kalsın görüşlerin,
Bana göre değil bu dünya!
Söndürün ışıkları,
Karanlıklar istiyorum,
Tahammülüm yok bu yalana…
Ben en çok vefayı sevdim,
Görmeyince tükendim,
Gelen yokken içimden,
Giden hangi mevsim?
Usandım ertelenmekten.
Bir bilmece gibi ömrüm,
Yalandır senin gördüğün,
Bilinmez benim gerçeğim.
Ümitlerim kördüğüm,
Katildir deli gönlüm,
Müebbet yemiş yüreğim…
Kayıt Tarihi : 5.2.2011 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlıklar istiyorum,
Tahammülüm yok bu yalana
Doğruları bulmanız niyazıyla
Emeğinize yüreğinize sağlık..Saygılar selamlar..
paylaştığınız için teşekkürler Zübeyir Hocam.
şiirle şair anlatır..
şair yüreği her zaman
hüzün doludu neşe dolu ..
dugusallık diz boyu
dalından koparılmış çiçeğe benzer ...
susuz vazolarda kalmaması dileğimle..
kutlarım yürekten..
salim erben..
TÜM YORUMLAR (13)