Yalandır Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Altını, üstünü ben çok aradım;
Bu mermerden köşkler, evler yalandır.
Yüzeyi, hacimi çok kucakladım;
Kaf dağı ardında devler yalandır.

Elini değdirip dokunsan bile,
Gözünle görsen de seyretsen hele,
Yine de var demek zor gelir dile,
Bahçeler, ağaçlar, güller yalandır.

Vursa dağıtsa da taşı, ağacı,
Tınmadan yüklense koskoca hurcu,
Etten ve kemikten olsa da harcı
Develer, aygırlar, filler yalandır.

Kitaplar deviren gözlerin hepsi,
Ateşler, alevler, buharlar, tütsü,
Tencere, tabaklar, bardaklar, tepsi,
Kafalar, dudaklar, diller yalandır.

Bedenler yalandır, dağ, taş yalandır,
Omuzlar üstünde her baş yalandır,
Kulaklar, burunlar ve kaş yalandır,
Ayaklar, bilekler, eller yalandır.

Yalandır denizler, yalan ormanlar,
Saraylar, dehlizler, yapılar, hanlar,
Tepeler, yamaçlar, sonsuz ummanlar,
Bitip tükenmeyen seller yalandır.

Tarlanın, otlağın, çiftliğin tümü,
Alttaki kara yer, üstteki göğü,
Bu kazlar, ördekler, göldeki kuğu,
Bu yarlar, kumsallar, göller yalandır.

Şenlikler, neş 'eler, acılar yalan,
Caddeler, sokaklar ve herbir meydan,
Bu sabah, bu öğle, ikindi, akşam,
Bu soylar, nüfuslar, döller yalandır.

Bu örtü, bu kilim, bu heybe, halı,
Bu demir, bu direk, bu fidan çalı,
Denize gururla bakan bu yalı,
Bu bezler, perdeler, tüller yalandır.

Bu çöller, kervanlar, bu vaha, mehtap,
Bu şişe, bu kadeh, bu su, bu şarap,
Bu şalvar, bu sarık, bu palto, çorap,
Bu çöller dolusu kumlar yalandır.

Bu hendek, mağara, bu kale, duvar,
Sürüler halinde yayılan davar,
Bu çoban, bu kuzu, bu kurt, bu zağar,
Bu ardıç, bu meşe, çamlar yalandır.

Barlıoğlu der ki; saf bir enerji,
Ve onu yöneten bir ulu merci,
Beyin gerisini taşıyan çerçi,
Bedenler içinde canlar yalandır.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
MÜHÜRLÜ KİLİT isimli Felsefi Şiirler 'inden > 82-84/412)