Yalandan Bir Gülüş Şiiri - Muhammet Üresin

Eşin yoktu senin güneşiydin kör karanlık ömrümün yada hep öyle zannetmişim ben
Lüzum yoktu senin konuşmana bütün sustukların döküldü zaten bir bir gözlerinden
Adın yok artık yarınlarda yüreğim yapayalnız düşe kalka yürüyüp tökezlerken
Nasıl zor mu senin için de ayrılık yoksa yalnızca  ben miyim bu kadar çok özleyen

Usul usul bir suçlu gibi geçip git şimdi yanımdan tamam sus hiç bir şey sormadım ben

Rahat mısın o yollarda yürürken batıyor mu ayaklarına hayal kırıklıkları
Şu kadarcık aşktı istediğim senin verebildiğin yalnızca aşk kırıntılarıydı
Ağladın mı sen hiç elinde bir fotoğrafla yastığa gömülüpte hıçkıra hıçkıra
Tabi anlamazsın beni yüzünde yalandan bir gülüşle katlanmadıysan acılara