Yalancıymışsın Şiiri - Yasemin Güven

Bazen insan konuşmak söylemek istediklerine susmaya zorlanıyor...
Herşeyi görüp duyup hiç birşey olmamış gibi davranmaya çalışmak...
O kadar karma karışık hayatın içindeyim ki kendimi bulamıyorum...
Sesler duyuyorum insanlar görüyorum ama çığlık atsam benim sesim duyulmuyor...

Sevmemiz mi hayataydı sevilmeyi istemek mi yanlış olan benmiydim yoksa...
Ardımda o kadar insan bıraktım ki hiç birine üzülmemiştim sana üzüldüğüm kadar...
Aslında sana değil kızgınlığım kendime seni seven kalbime kızıyorum...
Bir yanım ne kadar kızarsa kızsın öfke duysun diğer yanım seviyor hala seni...

Bir yandan nefret ederken diğer yandan kalbin sevmesi yoruyor insanı...
Ufacık bir tebessüm görse her öfkeyi kızgınlığı nefret etmesini unutuyor...
Ama aklın bir köşesinde ihanetini saklıyor ama herşeye rağmen susuyor...
Şimdi aklımın bir köşesi soruyor neden yaptı bu kadar kırıp üzdü diye...
Gözlerimin içine baka baka yalan söyledi ve değmicek insanla aldattı diye....

YASEMİN GÜVEN