Dünya denilen sahnenin yalan oyuncu olmuşsuz,
Farkında olmadan bu yalan denilen oyuna oyuncu olmuşuz.
Günü geldiğinde iner tüm perdeler alkış yoktur,sadece göz yaşıdır aslında hepsi,hepsi
Bildiklerin bilmediklerinden daha çoktur oysa,
Gözünü her açtığında bu bir rüya dersin,kabus dersin de geçmez yinede
Olanlar sonuna kadar gerçektir.
İp atlayan,koşan zıplayan,top oynayan o halinle birden bire yaşlanı verirsin oracıkta.
Nede çabuk geçti dersin onca sene,onca yıl aslında.
Ben çocuk olmadan büyüdüm mü dersin anne.
Eskiden düşerdim dizim kanardı şimdi düşmeden heryanım kanıyor anne.
Bilseydim büyürmüydüm,acaba bilmiyorum
Bana hep insanları,aşkı güzel anlattılar çocukken,
sanki insan deliye dönerdimiş hele sevince
Bilmediklerim ah bilmediklerim ezberimi bozdu hayata,
Arkadamdan iş çevirene kızmıyorum,yalan söylenede
Sonunda anladım anne suç bende...
Sonunda sende ötekilerdenmişsin beni yaralayan halinle.
sende herkez gibisin yalancısın hayat işte.
nihat evcen.
Nihat EvcenKayıt Tarihi : 30.3.2011 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Evcen](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/30/yalancisin-hayat-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!