Yalancısın Şiiri - Selçuk Şeker

Siyah saçları uzun yere değiyor, o kız benimle gönül eğliyor, sonsuz sevgime bir heves diyor.
Gönlüm ondan vazgeçmiyor, onsuz yaşamayı düşünmüyor.
Kalbimin sesini dinledim, nazlarına bir şey demedim.
Canımdan çok sevdim, her derdine boyun eğdim, sen benim kıymetimi bilmedin sevgilim.

Yalancısın dünya gibi, ömür gibi yalansın.
Acımasızsın ölüm gibi, zehir gibi acısın.
Başımın tacı sen, sendin sevdamın ilacı.

Sen gittin ben bittim, sen gittin damarda kan bitti.
Sen gittin kalbim durdu, bak sonunda bedenden can gitti, yar gittin.
Şimdi sen sevdiğinin yanında, dilediğince mutlu ol.
Gönlünce yaşa, ömrünce hep mutlu ol.

Arada bir aklına gelirsem beni düşün, ama üzülme, çünkü sen pişmanlık duyduğunda ben çoktan ölmüş olacağım.
Yine de beni unutma, hatırla, sana verdiğim mutluluğu, bana verdiğin acıları düşün
birde şunu düşün, seni benim sevdiğim kadar kimse sevemez.
Ağlama, sakın ağlama, güzel gözlerinden dökülen gözyaşlarına yazık, kaderim de, kaderimiz de, kader de gitsin.