Yalancıklar ülkesi. Şiiri - Mustafa İleri

Evet
Yalncıklar ülkesi
Ve
Bizde onların
Çocuklarıyız
Yalancıklar ülkesinin coçuklarıyız

Küçüçüktük bir zamanlar
Sokaklarda çelik çomak oynarken
Sözler vardı,yüzler vardı
Yalancıklar gibi.
Vaatler kocaman,kocamandı
Aklımız ermiyor ya bunlara,çocuğuz

Büyüdük,aynı yolun yolcuları,aynı sözler
İhtiyarlayıp,ölürken dahi
Aynı sözler,aynı düşünceler
Ortalıkta bir şeyler yok
Her halde yalancıktan dediler
Onun için
Yalancıklar ülkesinin
Çocuklarıyız.

Meydanlarda,sokaklarda
Radyolarda,gazetelerde
Fiskoslarda aynı laflar
Aynı sözler yalancıktan...
Sonra televizyon icad edildi
Hep yalanlı renkli dünyalar
Hayaller süslüpüslü,şekilli
Gerceği asla yok gibi.
Onun için
Yalancıklar ükesindeyiz.
Ve bizde, o ülkenin çocuklarıyız.

Hadi kücükken aklımız ermedi
Okullu olduk,kitaplar okuduk
Farklı bir dünya tanıdık
Büyüdük,kocaman adam olduk
Yüzümüz gülmedi.
Renkli ekranlar,boyalı gazeteler
Çok farklı
Bizim dünyamızı
Bize anlatıyor
Oysa yaşayan benin
Onun için hepten
Küllüm yalan
Yalan oğlu yalan

Benim dünyamı ben
Bilirim,hayatta yaşarken
Senin olsun anlattıgın alem
Yalanlarınızla sizler
Ben ve bizleri
Yalancıklar ülkesinin
Çocukları yaptınız

En küçüğünden en büyüğüne
Vaadler,basiretsiz işler
Göz ğöre ğöre mum yakıyorsunuz
Güneşli havada gündüzün
Bizi aydınlatmak için
Aydınlaının diye
Sadece beni kandırmak için
Gece ğerek mum dediğim zaman
Yok öyle olmaz diyorsunuz
Bunun nesi doğru sizce
Düpe düz aldatmak,göz boyamak
Onnun içindir ki
Hala yalancıklar var.
Biz çocuguz sizin için ama
Biz yalancıklar ülkesinin
Çocuklarıyız.

Ayrılık,gayrılık hat safhada
Vurğun,talan dolu dizğin
Bakarak çallanlar
Alıp da kacanlar
Diz boyu bütün işlerde yalanlar
Hatti hesabı yok
Su üzerine yazılar yazılıyor
Umut,bekle biz yaparız
Rüzgara karşı,söz veriliyor
Akıntıyı unutuyorlar
Yazı kalır mı suda
Sudan bahanelerle
İdare
İşte; yalanlarla
Yalancıklar ülkesinin
Çocuklarıyız.

Birlik,dirlik hikaye
Eller çıkmış aya
Dinlemekteyiz hala bu hikayeleri
Dayı,emmi,tanıdık var mı?
Elin cebine gidiyor mu?
Dilin saga sola dönerken
Yüzün kızarmıyor ise
İşte o sensin
Olmayanlar ölsün
Bu kadar yalan hala söyleniyor ise?
Çocuklar,işte ozaman
Yalancıklar ülkesinin
Çocuklarıdır.

Karışmış alem kendi işi için
Neslinin devamına çare olsun diye
Canhıraş çalışır asırlar boyu
Sadece kendisini düşünerek
Bense bıkıp usanmışım
Düzen denen düzenbazdan
Büyüklerin,o büyüklerin
Arkasını görememesi ensesinden
Karamsarlık,yarım yamalak
Bir hayatta
Vadedilen sözler günü birlik
Sokaklarda, meydanlarda
Esamesi yok ortada
Gün doğsa da,batsa da
Olan bana oluyor
Ruhu duymadan beyelerin
Şakıyan bülbül sesli vaad
Sahiplerinin
Haberleri yok gibidir.
Yazdan,kıştan
Yalanların böylesi
Bizi yapar yalancıklar ülkesi.

Söylenen yalanlar
Dönmez geriye sanırlar
Çocuktuk,büyüdük aha ölüyoruz
Bıkıp usandık bu dem den
Ortalarda hiçbir şey yok
Görünenler sadece kocaman
Hem de koskocaman,yalanlar
Biz ise işin içindeyiz bunların
Aklımız biraz eriyor
Söylemeyin artık
Korkuyoruz ki;
Bende olacagım yalancı gibi
Unutturun bize bu kelimeyi
Yalancıklar ülkesinin
Çocukları olmayalım.

04.04.2007 Zile