Yalancı yarim Şiiri - Reyhan Tataroğlu

geçenlerde
bir ''Yalan''düşmüş
piyasaya
aşiftemi,aşifte
boy,boy resimleri
duvarlarda afişte
güzelliği dillere destan
göz kamaştırıyor
üzerindeki fistan
herkesin sulanır ağzı
bakmadan geçen de olur
bazı
o kadar çok ki talibi
bilinmez kim kimin galibi
zengini,fukarası
cahili,okumuşu
hepsi de olmak ister
ona komşu
daha sahip olmadan
yalanıyorlar
ardı sıra ivil ivil
dolanıyorlar
gündemde şimdi o
hiç inmiyor
kimin nesi,kimin fesi
bilinmiyor
bilinen tek şey
akılları baştan alması
başların da akılsız kalması
ne yeminler edilir aşkına
inanmazsın,dönersin şaşkına
kimi
ırzına,namusuna,şerefine
kimi
karısına,kızına,herifine
uyarıyor;
Rasulu Ekrem
şöyle diyor ashabına
''madem
var ise sende
yalan,içki, zina
hadi serbestsin
lakin uyma yalana
istese de yapamıyor
sonuçta yalana baş vuracak
O Rasulun karşısında
nasıl duracak
işte bu dilber
öpüldüğü an
ağızları,yürekleri yakan
acı bir biber
herkes unutmuş
daha dünkü sözlüsünü
''doğru'' olan
mühür gözlüsünü
ne yuvalar yıkıldı
ne cinayetler işlendi
ne doğrular fişlendi
bu''Yalan''aşiftesi adına
o ise hiç doymuyor
doymayacak...
ermedi muradına
mahalleyi,kasabayı
hatta şehirleri,kıtaları
birbirine kattı
insanlığın anasını ağlattı
peşinden koşanlara etmiyor itibar
o koşmayanlara cilveler yapar
bir anda düştü
önüme,ardıma,sağıma,soluma
yapıştı adeta koluma
dedi''ben sana aşığım
sensin benim yakışığım''
dedim''gir koluma''
dedi''gel yoluma''
dedim''yolun doğru mudur''
dedi''zor bir sorudur''
baş edemedim gelmedi yola
gezmiyordu artık benimle kolkola
''terk edeyim'' dedim bu diyarı
fazla bekletmeyeyim
''dosdoğru'' olan yari
''sıratıl mustakim'' diyerek
kovuldum
dokuz şehirden
gök şahit olsun
yer selam getirsin
köyden...