Cennetten bir bahçe idi gözlerin
Onu da çok gördün benden esirgedin
Neyi, hangi zamanı, hangi anı sevmedin
Sana verdiklerimin hangisini beÄŸenmedin
Zamanım mı vardı kendime her anım sen
Nefes alıyorsam bile sonuç hep sen
UnutmuÅŸtum kendimi seni sevmekten
Kaybolmuştum gülüşlerini izlemekten
Ne oludu bir an kızıp atmasaydın beni
Yazık değil mi döner mi o emekler geri
Oysa ben seni gitmezsin diye sevdim
Sense beni yarım koyup bilinmezlere gittin
Bir açık kapı koysaydın gülüm keşke
Belki pişman olur dönerdik eski günlere
Nasıl bir ayrılık ki bu hiç umudum yok
Nasıl bir sevgi ki bu hiç kurtuluşum yok
Ben o günleri ben o gözleri özledim
Ben senin beni her an sevmeni özledim
Özlemle sabah olmasını gelmeni bekledim
Ben artık senin hayallerime gelmeni özledim
Sana hep sultanım der kalbimden esirgerdim
Ne olurdu sanki beni böyle koyup gitmeseydin
Ben seni büyük bir yalancı bildim bundan sonra
Gelir misin yalancı sultanım, ben öldükten sonra..
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta