Yalancı Sevda Şiiri - Nilgün Yıldırım

Nerdesin?
Şimdi hangi dudakları ıslatıyor yalan sözlerin?
Hangi gözlerde boğuyorsun,
İçindeki sevmeyi bilmez adamı?
Kimin avuçlarında yaşlanıyor,hoyratlığına kandığım ellerin?
Kimin? !
Sen benim inanmışlığımdın herşeye dair.
Sen, kalbimi dolduran kocaman bir umuttun.
Aşka uyandığım bir yağmur sabahıydın.
Nasılda gerçektin düşlerimin ortasında.
Nasılda benimdin bensiz akşamlarda.
Şimdi bir avuç kül benden geriye kalan.
Yalanlarına yakılmış bir ömrün enkazıdır karşıda duran.
Uykularımın sessiz hançeri artık,
Kirpiklerimden dökülen inciler.
Ben sana,ateş kadar gerçek bir sevda verdim.
Anahtarı sendeydi,gelecek denilen sırrın.
Ben sana; hayatımın sırrını verdim bağıra bağıra.
Ya sen sevgili(m) ,ya sen!
Aklımda sorular,
Kalbimde kocaman kirlenmiş bir yara,
Önümde yalana batmış bir hayat bıraktın.
Ya sen sevgili(m) ,ya sen! !
Üstüne basıp geçtiğin papatyaların isyanıdır bu.
Rengarenk bir gökkuşağının,
En grisi şimdi gözlerimin elası.
Sen beni talan ettin,
Sen beni yalan ettin,
Ama ben seni,hep affettim.
Artık biliyorum;
SEN BENİ HİÇ HAKETMEDİN! ! !

11,07,2007 Nilgün Yıldırım