Yalancı Ressam Şiiri - Haşim Önal

Şimdi neyin resmini yapıyorsun?
Aşk mı?
Aşk dediğin bendim,bende gittim!

Haberin var mı gözlerinden?
Yalanların resmini yapmış
Günah çizmiş,siyah boyalarla.
Yeminlerine çok benziyor!

Sırıl sıklam her yer
Çamurlar birikmiş sokakta
Çocuklara oyuncak olur en fazla!
Ama;
Bir tek sen kurusun
Farkında mısın?
Üzerinde ki karabulutlar bile yalan

Tozlu gönlüme gülücükler çizmiştin
Yıkandım şimdi!
Silindi parmak izlerin
Artık faili meçhul acılarım sitemde
Acemi parmaklarımla gülücük çizemiyorum
Gülmeyi unutan yüzümü,
Ayna bakıp,gönlüme kopyalıyorum.

Silik şimdi mutluluğa dair tablolar
Manzara resimleri tat vermiyor
Bedeninden güzeli yok!
Olsun,alışırım
Çünkü bedenin de yok..

Diş izleri var umutlarım üzerinde
Isırmış karanlıklar hepsini
Oysa ki siyahı severdim
Saçların rengini onlardan almış diye
Benim saçlarımda beyazlar var
Ama umut yok!
Demek ki beyaz umut demek değilmiş
Unut mu diyor ki?
Yıkasım geliyor her yeri
Saçlarımda ki beyazların sensin diye sebebi..

Hangi ressamdan öğrendin yalanlar çizmeyi?
O renkleri sana vefasızlık mı getirdi?
Sus!
Ben sana soru sorsamda konuşma
Sorularmın cevabı olmasın,
Sen yalan söyler
Yalanlarını da yeşile boyarsın
Pembe dudaklarınla,nefesini verince göğsüme
Gönül tablomu bir kez daha kandırırsın..

Yaradan özenmiş bedenini çizerken
Her bir rengi dikkatlice yerleştirmiş
Sen yalanlarla rütuş yapmışsın
Günah!
Birde üstüne benim ahımı almışsın
O da günah..

Hesap sorulacak!
Çizdiğin tüm tablolar bir bir yakılacak
Hadi!
Sırat köprüsüne de çiz bir resim
Ya da sorgu meleklerine,
Bir tablo armağan et!
Uymaz senin mimarin o teraziye
Yalanlarında sığmayacak o bembeyaz kefenine.