Yalancı Gözlerin Şiiri - Mehmet Soysal

Resminle kaldım başbaşa
Hiç değişmemiş yalancı gözlerin
Süzdüm de seni şöyle baştan aşşağa
En büyük katilmiş yalancı gözlerin

Bilmeden tutuldum bir çift göze
Gözlerin varken ne gerek söze
Sanki bırakıp yüreğimi ateşe köze
Kandırdı beni yalancı gözlerin

Ay geçer, yıl geçer, bir ömür geçer
Durmaz can bendende kuş olur göçer
Üzerimden sanki bin asır geçer
Dün gibi aklımda yalancı gözlerin

Ekmek bildim su bildim aş bildim
Nankörlük olmasın nimettir dedim
Buralı değilim sanki ben nerden geldim
Şaşırttı yolumu yalancı gözlerin

Bazen yalancı bazen yabancı
Dinmedi yüreğimde o derin acı
Ben av olmuşum gözlerinse avcı
Aldı canımı şuracıkta yalancı gözlerin