Yalancı Dürziler- 1 Şiiri - Metin Göl

Yalancı dürzüler…
Ayrık otu gibi çıktılar.
Görmezden gelindiler hep.
Onlarda pek görünmek istemezlerdi aslında.
Yayıldıkça yayıldılar.
Önce ekmeğimizi kirlettiler.
Sonra suyumuzu.
Bulutlarımızı ve yağmurlarımızı
Ovamızda yeşili denizimizde mavimizi
Demlikte çayımızı,fabrikada makinamızı,
Molada huzurumuzu,
Ağızda tadımızı,
Gözümüzde ferimizi,
Alnımızda terimizi kuruttular bu dürzüler.
Aşımızda tuzumuzu kundakta bezimizi.
Okulda dersimizi,
Nişangahta hedefimizi şaşırttılar bu dürzüler.
Toprakta bereketimizi, harmanda ekinimizi,
Sevdada türkümüzü kirlettiler.
Sinsice aktılar kanımıza.
Döverken döşümüzü meydanlarda,
Hakça kardeşçe dayanırken omuz omuza,
Çakal kurnazlığında saldırdılar sırtımızda.
Bir kaleyi kuşatırcasına,
Ur gibi yayıldılar bedenlerimize.
Biryandan uyuştururken beyinlerimizi,
Biryandan budadılar tutunacak dallarımızı…
09.Mart.2009