Bazen devrimler geçer içimden
Kimsenin omuz vermediği devrimler
Bir hayat öpücüğü konar dudaklarıma
Serin bir esinti ensemi yalar, yüreğim eskiyi özler
Militanlaşırım
Üstelik tam günün ortasında
Yoldan çıkarım
Yalpalatır alışkanlıklarıma dair ne varsa
İşten güçten geçer gönlüm
Bir yanım türkü söyler, bir yanım çekmeceleri boşaltır
Avuçlarımda kırkikindi yağmurlarının kokusu
Bir uçarılık bir delilik sarar tenimi
Diklenirim
Debisi deli, yatağı derin nehirlere bırakırım kendimi
Sonra…
Sonra dudaklarım üşür
Sonra bir ses susturur türkümü
Sonra bir dokunuş yakalar özgürlüğümü
Sonra bir sorun gelir oturur düşümün ortasına
Sonra hep bir şey olur yarım yamalak başkaldırışıma
Sonra cevap gelmez haykırışıma
Bir sürü sonra ama hepsi tek başına
Sonra nefesim daralır, uslanırım
Sonra terk eder beni devrim, gidemem peşi sıra
Yorulurum
Sonra bir Eylül hüznü çöker dizlerime
Durulurum
Sonrası
Sonrası da hayallerimin üstüne çekmeceler kapanır
Saklanırım
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 19:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)