Yalancı Değilim Şiiri - Serhat Gültekin

Ben yalancı değilim…
Değildim
Söylemediklerim senin açından yalan sayılıyorsa
Benim daha çok yalanlarım var,
Hayata dair,
Yalancıyım ben yalancıyım! ! !

Düşlerim vardı biliyor musun sana dair,
Anlıyor musun,
Senin kilitli kapılarından girmek için uğraşırken,
kendimi anlatamadım
şimdi sen anlatamadıklarım yüzünden yalancısın diyorsun…

Senin dünyanda kaybolmuştum ben,elimi uzattım el vardı orada senin elin, görüyordum biliyordum.Ama tutamadım uzanmak istedim kaç gece bilir misin, kaç gecenin mavisinde kayboldum bilir misin…
Her kayboluşumda kaç kez tokat attı ellerin çocuksu yüreğime bilir misin,her tokat sesinde ben senin dünyanın bilinmez sokaklarında sersemledim, sersemledikçe ağladım, ben her başarısızlığımda da sen ağlıyordun,ben ağlıyorum diye değil, üzülüyordun, biliyordum sende beni istiyordun, sen üzüldükçe ben tükeniyordum..Radyoda gül tükendi diyordu,güllerin dikenleri batıyordu ta yüreğime, canıma…
Gül tükendi ben tükenmedim diyordum,koşuyordum ama ara sıra düşüyordum insandım sonuçta, sen her düşüşümde neden diyordun neden düştün dercesine bakıyordun kara gözlerime,senden bir el beklerken …

Ben ağlamazdım anneme ama yastığım ıslak olurdu neden bilir misin, kahve gözlerini özlerdim gecelerde, bazı gecelerde dudaklarını. haberin olmazdı,duyurmazdım dağlara ben demiyorum ki yalanlarım yok diye ama benim ipekten yalanlarım vardı kendimce, zaten kendimce de düşlerim vardı benim…

Farzetki bu yazılanlarda yalan farzetki bunlar bir kitaptan çalıntı bir iki satır say.Fark etmez ki bundan sonra koymaz ben geceleri tek ağlamaya alıştım anıları gömüp yasamayı öğretti gözlerin…

Kahve gözlerin…

Şimdi sen anlatamadıklarıma yalancı diyorsun,kahve gözlerini al ve biraz duşun sen beni dinledin mi,sesimi hatırlayabilirmisin,Sen gözlerimden hep kaçarken ben ısrarla bak diyordum hiç merak etmedin mi kara gözlerimin dediklerini,gözlerimi …

Kara gözlerimi….