buhranlar anaforunda yalnız bir insan,
bir çok saçma soru ve bir çok saçma cevap,
ey içimdeki yabancı yapamadıklarımı yap,
beni düzlüğe çıkart eğer bende yaşıyorsan! ..
bütün ışıkları yaktım yine bitmedi karanlık,
bir nokta kaldım alemde atomlarına ayrılmış,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta