buhranlar anaforunda yalnız bir insan,
bir çok saçma soru ve bir çok saçma cevap,
ey içimdeki yabancı yapamadıklarımı yap,
beni düzlüğe çıkart eğer bende yaşıyorsan! ..
bütün ışıkları yaktım yine bitmedi karanlık,
bir nokta kaldım alemde atomlarına ayrılmış,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta